Oświadczenie o poddaniu się egzekucji to szczególne narzędzie w polskim prawie cywilnym, które ułatwia egzekucję długów. Jest ono zdefiniowane w art. 777 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego i stanowi dobrowolne zobowiązanie dłużnika do poddania się postępowaniu egzekucyjnemu na rzecz konkretnego wierzyciela. Jest to zobowiązanie, na mocy którego dłużnik zgadza się na egzekucję komorniczą bez konieczności wytaczania powództwa sądowego.

Forma i zawartość oświadczenia

Aby oświadczenie o poddaniu się egzekucji miało moc prawną, musi spełniać rygorystyczne wymogi określone w kodeksie prawa cywilnego. Przede wszystkim, musi ono przybrać formę aktu notarialnego. Oznacza to, że dłużnik musi stawić się przed notariuszem, który sporządzi odpowiedni dokument i zapewni jego prawidłowość.

W oświadczeniu o poddaniu się egzekucji powinny znaleźć się następujące informacje: dane wierzyciela i dłużnika, wskazanie zobowiązania (świadczenia), które stanowi przedmiot egzekucji, źródło zobowiązania (np. umowa), a także termin, w jakim zobowiązanie powinno zostać uregulowane.

Rodzaje oświadczeń

Kodeks postępowania cywilnego wyróżnia trzy rodzaje oświadczeń o poddaniu się egzekucji:

1. 1. Oświadczenie na podstawie art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c.: zawiera określenie dłużnika i wierzyciela, wolę dłużnika o poddaniu się egzekucji, precyzyjne wskazanie zobowiązania dłużnika (zapłata konkretnej kwoty pieniędzy bądź też wydania oznaczonych ilościowo w akcie przedmiotów), wskazanie źródła zobowiązania oraz terminu spłaty zobowiązania.

2.  

3. 2. Oświadczenie na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c.: zawiera wskazanie wierzyciela i dłużnika, wolę dłużnika o poddaniu się egzekucji, oznaczenie świadczenia pieniężnego do wysokości wprost określonej w akcie notarialnym bądź oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej, określenie konkretnego terminu, w którym wierzyciel może wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności. Nie ma tutaj wymogu wskazania konkretnej wysokości kwoty stanowiącej dług, a jedynie wskazania jej wartości maksymalnej.

4.  

5. 3. Oświadczenie na podstawie art. 777 §1 pkt 6 k.p.c. oraz art. 777 §3 k.p.c.: zawiera dane wierzyciela i dłużnika, wolę dłużnika o poddaniu się egzekucji, wskazanie obowiązku świadczenia, wskazanie warunków upoważniających wierzyciela do wszczęcia egzekucji, wzmiankę dotyczącą celu poddania się egzekucji, jakim jest zaspokojenie potrzeb wierzyciela, określenie terminu, w jakim wierzyciel może wystąpić do sądu o nadanie klauzuli wykonalności. W przypadku tego rodzaju oświadczenia egzekucja jest ograniczona jedynie do składników majątku dłużnika, na których zostało wcześniej ustanowione zabezpieczenie.

Procedura

Po zawarciu umowy zawierającej oświadczenie o poddaniu się egzekucji, wierzyciel może zwrócić się do sądu z wnioskiem o umieszczenie w tytule wykonawczym klauzuli o poddaniu się egzekucji. Sąd, po zweryfikowaniu formalnej poprawności oświadczenia i zobowiązania, które ma być przedmiotem egzekucji, umieszcza klauzulę o poddaniu się egzekucji w tytule wykonawczym.

W przypadku niewykonania zobowiązania przez dłużnika, wierzyciel może zwrócić się bezpośrednio do komornika, który na podstawie tytułu wykonawczego z klauzulą o poddaniu się egzekucji przystąpi do egzekucji.

Oświadczenie o poddaniu się egzekucji to istotne narzędzie prawne, ale także poważne zobowiązanie. Dłużnik zrzeka się w ten sposób prawa do obrony przed roszczeniem wierzyciela, dlatego decyzja o poddaniu się egzekucji powinna być dokładnie przemyślana i skonsultowana z prawnikiem.

Duoinvest.pl